De eerste dag: 11/1/2010:
Hebben we mogen werken aan een eigen toonmoment rond opera en een Griekse mythe.
Onze groep heeft gekozen voor de mythe 'De minotaurus'.
We vonden dit wel een verhaal waar veel mee te doen was, waar we mooie kostuums konden voor maken.
En wat we het allerbelangrijkste vonden was, dat het een verhaal was wat we nog niet kenden. We starten met het verhaal nog eens voor te lezen en vandaar uit de brainstorm te starten en te bekijken wat we konden doen.
We hebben ons vooral gebaseerd op het verhaal en we hebben dit proberen te brengen in theater met daarbij veel oog voor detail en kostumering.
Ik denk dat onze groep goed bij elkaar pastte. We vulden elkaar aan en zorgen apart maar toch alleen samen tot een geheel.
Jammer was dat we iets te weinig tijd hadden om alles nog mooier en beter te maken. We hebben te hard moeten haasten om toch een toonmoment te kunnen hebben.
Na het avondeten hebben we een wandeling gemaakt in Dworp. Langs kleine straatjes en zelfs langs geen straatjes maar in modderige weggetjes of donkere steegjes.
Het enige jammere vond ik dat er geen echt doel was. Het zou bv. leuker geweest zijn dat we opdrachten moesten doen tussendoor of dat we naar een café of iets dergelijks gestapt waren.
De tweede dag: 12/1/2010:
opstaan, ontbijten,...
En terug van start gaan. Deze dag zouden we gaan werken voor workshop met kinderen en dit inderdaad ook rond opera.
Start met de grote groep verliep niet zo vlot. In grote groep (18) brainstormen en tot een beslissing komen is niet gemakkelijk. Maar... het is ons toch gelukt.
We hadden besloten om een workshop maskers maken, woord en klank en dans te nemen. Omdat nooit een hele groep van de eerste dag in hetzelfde geïnteresseerd kan zijn, hebben we besloten om gewoon te kiezen naar onze interesses.
Ik koos voor klank en woord en vormde samen een groep met Goselu (de spaanse student), maaike DM, eline V en Lieselotte C.
De uitwerking en uitschrijven van onze workshop verliep redelijk vlot.
Hieraan heb ik niet echt meegewerkt.. Ik zorgde voor de groepverdeling van de kinderen en een correct uitgewerkt doorschuifsysteem.
We waren redelijk snel klaar. Ik denk dat hier iets minder tijd mocht voorzien worden. Maarja, beter te veel tijd dan te weinig.
Na het eten, ons klaarmaken voor ons toonmoment van de opera.
Sminken, kleren aandoen, laatste oefening, tips geven,... iedereen was druk in de weer.
Ik had de rol van Minotaurus op mij genomen. Dit bestond uit korte kledij en helemaal bruin gesminkt.
Een heus karwij.
Ik vond alle toonmomenten superleuk om naar te kijken. Iedereen heeft fantastisch zijn best gedaan. Er waren zeer muzische en zelfs grappige stukken bij.
Het zelf opvoeren van ons toonmoment was ook leuk maar ik had niet zo'n grote rol en had dus minder stress dan de anderen.
Het is voor herhaling vatbaar maar liefst niet op de proclamatie. :)
(later een foto hiervan)
De derde dag: 13/1/2010:
De dag van de workshops met de kinderen. Na nog de laatste regelingen stond ik met nog enkele van mijn groep de kinderen op te wachten.
We kregen direct reacties van de kinderen. Wij waren lichtjes gesminkt met een teken van onze workshop. Dit hebben we gedaan om de kinderen duidelijk te maken welke juf bij welke groep hoorde.
De kinderen verdelingen gingen we via kaartjes doen en de kinderen moesten hun vriendjes zoeken, zonder iets te zeggen. De kinderen hadden dit duidelijk nog niet gedaan want dit verliep een beetje moeilijk.
Uiteindelijk hadden ze elkaar toch gevonden en konden we naar onze workshop trekken.
Ik vond onze workshop iets minder leuk omdat lesgeven met 5 leekrachten niets voor mij is. Het was veel te choas. Sommigen waren leider, en ik normaal gezien ook en dit duwde mij een beetje weg. Sommige hadden een totoaal andere visie van lesgeven dan mij en dit vond ik niet leuk.
Ik werd een beetje weggeduwd en voelde mij overbodig.
Ik heb me dan bezig gehouden met vertalen voor Goselu en zorgen voor de organisatie van de grote groep.
Een toonmoment in elkaar steken met de kinderen verliep op dezelfde manier. Ik werd achteruit gestoken en heb mezelf dan nuttig beziggehouden.
Ook moest hier vooral veel van de kinderen komen en konden we met 5 niet veel doen.
Mooi, was het wel om te zien, dat kinderen op zo'n korte tijd, de kinderen een toonmoment in elkaar konden steken. 3 totaal verschillenden toonmomenten die stuk voor stuk geweldig mooi en origineel waren.
Op de avond, galakledij aandoen, masker nemen en optijd vertrekken naar de zaal.
Daar werden we ontvangen door de leerkrachten op natuurlijk een muzische manier.
We werden daar verwachten om de film 'save the last dance' te bekijken.
Deze film is wel mooi maar zeker niet op kinderniveau. We op studentenniveau.
Het gemaskerde bal was leuk en sfeervol.
Een gezellig samenzijn.
(later foto's)
De Vierde dag: 14/1/2010:
het voorstellen van onze muzoboxen.
In de muzobox moesten we onze groei van de 3 jaren in weergeven.
Dit vond ik niet zo gemakkelijk maar toen ik begon na te denken, kwam dit wel in orde.
Ik had een doolhof gemaakt. Dit als symbool voor de weg die ik moest zoeken tijdens de 3 jaren.
In mijn doolhof bevonden zich kamers. In de kamer blijft men soms steken en daar krijgt men allemaal leerstof, ideeën,... mee. Die men dan verder meeneemt doorheen de reis in het doolhof.
In het midden van de doolhof bevindt zich een denkwolk met 'alles is niet is alles.' Een beetje symboleren voor de ideeën die je hebt, die vaak niet goed zijn, wel goed kunnen worden, maar nooit de perfectie! Niets is perfect.
De wolk stond op een "afvalberg". Dit is een berg die symboleert alles wat je kan gebruiken om iets muzisch te maken.
Rondom mijn doolhof had ik een levenslijn gemaakt met foto's van mij. Gestart van baby tot 18jaar, mijn start van de hogeschool. Dan plots komt er een kink in de lijn en wordt ik terug baby en dan snelle groei tot nu.
Dit symboliseert mijn gevoel in het begin van de hogeschool. Ik had zo het gevoel dat alles wat we ooit geleerd hadden in ons leven. Dat we dat terug moesten vergeten en de nieuwe visie van de school moesten aannemen. We begonnen terug van niets. Maar we groeiden wel in 3 jaar terug tot wat we nu zijn...
Meer gevorderde muzische mensen dan ooit!
(later foto's)
